اکبرگنجی: هیچ کشوری به اندازه آمریکا فضای سیاسی اش باز نیست!
در عین آزادی های موجود در کشور آمریکا حق قیام مسلحانه مردم علیه حکومت به رسمیت شناخته شده است و از همه مهم تر این است که در این جامعه انتقاد کردن آزاد است و جامعه ای انتقاد پذیر است
"اکبرگنجی" مجری شبکه "اندیشه" 6 نوامبر (15آبان) در سخنانی مدعی شد:
«در دنیا هیچ کشوری نیست که فضای سیاسی آن به اندازه آمریکا باز باشد.(!) در عین آزادی های موجود در این کشور حق قیام مسلحانه مردم علیه حکومت به رسمیت شناخته شده است و از همه مهم تر این است که در این جامعه انتقاد کردن آزاد است و جامعه ای انتقاد پذیر است و در رسانه های این کشور شخص رئیس جمهور و همسرش که شخص اول مملکت است دائماً مسخره می شوند در عین حال آمریکا بهشت نیست و مصون از خطا نمی باشد. هیچ کس مثل آمریکایی ها از نظام حاکم آمریکا انتقاد نمی کنند انتقاد کردن و انتقاد پذیری جزء ارکان هویت نظام آمریکاست.»
باید از جناب گنجی پرسید که آیا شخص شما در آمریکا حق دارید در مورد هولوکاست تحقیق کنید؟ به قول معروف انتقاد در این زمینه پیش کش.
گویا ایشان از تعداد دستگیری ها در این چند هفته اخیر توسط پلیس آمریکا بی اطلاعند یا اطلاعاتشان را رو نمی کنند که باید از باب تذکر به ایشان عرض کرد که اگر عبارت "تعداد دستگیر شدگان جنبش وال استریت را اشغال کنید" را سرچ کنید تا اندازه ای در این زمینه اطلاعاتی کسب می کنید که باعث نشود این چنین سینه چاک آمریکا شوید.
در جنبش "وال استریت را اشغال کنید" مردم حق استفاده از بلند گوی دستی در تجمعاتشان را ندارند چه برسد که بخواهند سلاح حمل کرده و قیام مسلحانه راه بیندازند.
اما در مورد آزادی رسانه؛ در "صدای آمریکا" که زیر نظر وزارت امور خارجه ایالات متحده آمریکا اداره می شود اگر کارشناسی بر خلاف تفکرات و نظریات سیاستمداران این شبکه حرفی بزنند دیگر از او دعوتی به عمل نمی آید و از لیست مدعوین حذف می شود و اگر مجالی دست دهد و مخالفین این شبکه چند ثانیه ای بر علیه سیاست های شبکه حرفی بزنند، صدای او قطع می شود و پس از قطع صدای مخاطب از او به عنوان "بسیجی تلفن بر کف" نام می برند.
حال ما نمی دانیم منظور جناب گنجی از آزادی بیان در آمریکا چیست؟!!
"اکبرگنجی" مجری شبکه "اندیشه" 6 نوامبر (15آبان) در سخنانی مدعی شد:
«در دنیا هیچ کشوری نیست که فضای سیاسی آن به اندازه آمریکا باز باشد.(!) در عین آزادی های موجود در این کشور حق قیام مسلحانه مردم علیه حکومت به رسمیت شناخته شده است و از همه مهم تر این است که در این جامعه انتقاد کردن آزاد است و جامعه ای انتقاد پذیر است و در رسانه های این کشور شخص رئیس جمهور و همسرش که شخص اول مملکت است دائماً مسخره می شوند در عین حال آمریکا بهشت نیست و مصون از خطا نمی باشد. هیچ کس مثل آمریکایی ها از نظام حاکم آمریکا انتقاد نمی کنند انتقاد کردن و انتقاد پذیری جزء ارکان هویت نظام آمریکاست.»
باید از جناب گنجی پرسید که آیا شخص شما در آمریکا حق دارید در مورد هولوکاست تحقیق کنید؟ به قول معروف انتقاد در این زمینه پیش کش.
گویا ایشان از تعداد دستگیری ها در این چند هفته اخیر توسط پلیس آمریکا بی اطلاعند یا اطلاعاتشان را رو نمی کنند که باید از باب تذکر به ایشان عرض کرد که اگر عبارت "تعداد دستگیر شدگان جنبش وال استریت را اشغال کنید" را سرچ کنید تا اندازه ای در این زمینه اطلاعاتی کسب می کنید که باعث نشود این چنین سینه چاک آمریکا شوید.
در جنبش "وال استریت را اشغال کنید" مردم حق استفاده از بلند گوی دستی در تجمعاتشان را ندارند چه برسد که بخواهند سلاح حمل کرده و قیام مسلحانه راه بیندازند.
اما در مورد آزادی رسانه؛ در "صدای آمریکا" که زیر نظر وزارت امور خارجه ایالات متحده آمریکا اداره می شود اگر کارشناسی بر خلاف تفکرات و نظریات سیاستمداران این شبکه حرفی بزنند دیگر از او دعوتی به عمل نمی آید و از لیست مدعوین حذف می شود و اگر مجالی دست دهد و مخالفین این شبکه چند ثانیه ای بر علیه سیاست های شبکه حرفی بزنند، صدای او قطع می شود و پس از قطع صدای مخاطب از او به عنوان "بسیجی تلفن بر کف" نام می برند.
حال ما نمی دانیم منظور جناب گنجی از آزادی بیان در آمریکا چیست؟!!