اولین سخنران پیش از دستور هشتمین نشست هیات نمایندگان اتاق تهران مرسل صدیق بود که ابتدای سخنان خود را به بیان تصمیمش برای ایراد یک سخنرانی در چین و سپس انصراف از آن اختصاص داد .

صدیق توضیح داد: «دو هفته دیگر در چین نمایشگاهی برپا است که در کنار آن همایش تجاری برگزار می شود. کوشش کردم حدود 10 دقیقه وقت گرفته و در مورد مسائل تجاری سخنرانی کنم اما پس از بررسی معلوم شد آقای علیشیری از وزارت اقتصاد 10 دقیقه وقت گرفته اند و برای این مدت 10 هزار دلار نیز پرداخته اند. من از ایراد سخنرانی انصراف دادم چون توانایی پرداخت چنین مبلغی برای سخنرانی را نداشتم.» صدیق با اشاره به اتاق تهران ادامه داد: «جای شکرش باقی است که اینجا سخنرانی ها رایگان است.»

این عضو هیات نمایندگان اتاق تهران موضوع "نقش بانک ها در تقویت و تضعیف صنایع" را برای سخنرانی خود انتخاب کرده بود. صدیق با اشاره به مطالب زیاد نگاشته شده، مصاحبه های فراوان انجام شده و سرانجام پیشنهادات متعدد ارائه شده، تکیه بیشتر آنها را بر کاهش نرخ بهره دانست که از این راه به دنبال کاهش قیمت تمام شده در بازار داخلی و ایجاد رقابت در مقابل کالای خارجی هستند.

مرسل صدیق هم چنین به چند مصاحبه و یادداشت اشاره کرد که فعالان اقتصادی در آن ها خواستار کاهش بهره بانکی برای صنایع را شده بودند.

مشکل بهره وام نیست، تامین مالی است
این عضو هیات نمایندگان اتاق تهران سرمایه در گردش یا نقدینگی در یک واحد تولیدی را همانند جریان خون در بدن نامید که با رساندن اکسیژن تمام اعضاء را فعال و هماهنگ می کند و ضایعات اضافی را به موقع از کل سیستم به بیرون منتقل می سازد.

وی ادامه داد: «تامین مالی قدر اعمال مدیریت را بالا می برد؛ خریدها بموقع انجام می شود که علاوه بر حفظ خط تولید از افزایش قیمت جلوگیری می کند؛ حقوق و مزایای کارکنان بموقع پرداخت می شود که موجب جلب رضایت بیشتر و در نتیجه افزایش بهره وری می شود؛ اعتبار سازمانی را بالا می برد و ارزش سهام شرکتها را افزایش می دهد؛ حق دولت همانند بیمه و عوارض و مالیات و غیره بموقع پرداخت می شود و دهها مزایای دیگر از تامین مالی منبعث می شود اما آیا مشکل روز صنایع منابع مالی یا وام کم بهره است؟»

مرسل صدیق خود پاسخ پرسش خود را این گونه داد که : «نه! مشکل این است که بانک ها بر اثر مسائل اختلاس پیش آمده سیاست انقباضی در پیش گرفته اند وام جدید نمی دهند، وام های مصوب را کاهش داده اند، وام های حد را متوقف کرده اند آن هم در حالی که واحدهای تولیدی در شرایط بحرانی کمک های بیشتری را لازم دارند.»

صدیق با برشمردن چند بند از قوانین بانکی و پرداختن به وظایف بانک مرکزی به عنوان خزانه کشور که مبلغی بیش از 90 هزار میلیارد تومان پول در اختیار دارد خواستار توزیع عادلانه آن شد. این فعال اقتصادی به این نکته اشاره داشت که بطور طبیعی امکان سرمایه گذاری از محل سود وجود ندارد بلکه سرمایه گذاری باید از منابع تامین مالی دیگران مثل بانک ( یا شرکت های سرمایه گذار) تامین شود.

صدیق با بیان گلایه خود در این جمله که "بانک مرکزی حمایت خود را از صنعت حذف کرده است" به حساب های چهارگانه بانک ها پرداخت و گفت: «بانکها از وجوه دریافتی در حساب های خود 5 تا 10 درصد به بانک مرکزی می پردازند. بانک مرکزی نیز 1 درصد از محل دریافتی های فوق را به بانک صنعت و معدن می پرداخت که این بانک این مبلغ را به صنایع اختصاص می داد. مدتی است بانک مرکزی سهم یک درصدی خود را به بانک صنعت و معدن نمی پردازد و پرداخت های قبلی را نیز مطالبه می کند. بنابراین بانک صنعت و معدن نمی تواند به واحدهای تولیدی وام بپردازد.»

فعلا دریافت وام با هر بهره ای
مرسل صدیق که سخنرانی مفصلی برای هیات نمایندگان تدارک دیده بود در حالی به سخنرانی خود پایان داد که یحیی آل اسحاق دو بار در مورد رعایت وقت به او تذکر داد. صدیق اما کار خود را با پیشنهاد به پایان برد.

او اما اصلی ترین درخواست خود را اینگونه بیان کرد: «تمرکز موضوع بحث و مذاکرات اتاق بازرگانی و نمایندگان صنایع بجای دریافت وام با بهره کمتر فعلاً ‌بر روی دریافت با هر نرخی که عادلانه است و بانکها عمل می کنند و منافع آنها تامین می شود قرار بگیرد. تا بانکها با اشتیاق و تمایل بیشتر همکاری کنند. ضمن اینکه مسئله وام با نرخ کمتر دستور کار جاری قرار داشته باشد.»