هر جا بحثی از ازادی  بیان است و  رهایی از بند عده ای  سینه چاک فوری برپا  می شوند و پرچم  امریکا را بلند می کنند  و از این  کشور به عنوان نماد دمکراسی در  دنیا نام می برند . شیفتگان سرزمین گاو چران ها  مدعی هستند که در  امریکا هر کس اعتقادی دارد و اعتقادش محترم است و از همه مهم تر نشر عقاید برای همه ازاد است . مردم صاحبان واقعی کشور هستند و تمام بن بست ها در این سرزمین اتوبانی پهناور است . وقتی  شوروی فرو ریخت  لیبرالیسم   چنان به خود بالید و غره شد که گویی  تا ابد جاودانه  خواهد شد . ولی ناغافل  زنگ  تزلزل سرمایه داری نیز گوش عالم را کر کرد.  مردم به خیابان ها ریختند چون درقله ی  مردم سالاری می خواستند  نظرات خود را اعمال کنند  به وال استریت آمدند  و معترض  شدند که چرا  باید سرمایه ی کشور ما به دست عده ای معدود بی افتد و آنها برای اینده ما تصمیم بگیرند ؟؟؟

 این اعتراضات چون از راه مسالمت آمیز راه به جایی نرسید   به جنبش تسخیر وال استریت مبدل شد . این اتش دامان دیگر ایالت ها را هم گرفت  و این روز ها کالیفرنیا بیش از جاهای دیگر  در نار خشم  معترضین می سوزد .  از روز اول اعترضات تا امروز نزدیک به 7 هزار نفر در سراسر امریکا بازداشت شده اند . مجازاتشان اگر برای چند سال حبس نباشد قطع شدن بیمه و حقوق بی کاری و بسیاری از مزایای شهروندی است . و جرمشان اعتراض به حال امروز مردم .

به راستی  دمکراسی غرب به یک دیکتاتوری مبدل نشده است ؟
اگر صاحب رسانه ای قوی بودیم این روز ها تلافی فتنه 88 را سرشان در می آوردیم تلافی کار هایی که انان با امنیت نظام ما کردند . عده ای سر سپرده  شدند ، مردم حق طلب  و تمام سازمان های حقوق بشر پشت سرشان  و حالا در خود امریکا معترضین به اوضاع اجتماعی و اقتصادی شدند اشوب گر و اغتشاش گر ؟؟؟ 
چرا مجامع حقوق بشر سکوت کرده اند ؟ چرا برای این روز های امریکا تریبون های اتیشین ندارند و نطق های  پر دود خود را در کوره ی سکوت می سوزانند .  پیش بینی اینده ی پر غبار امریکا بسیار سخت است ولی چیزی که به ذهنم می رسد تنها این است  که گاوی که برای حمله ی به کشور های دیگر تربیت شده بود این روز ها خود امریکا را شاخ زاده و این یعنی نماد دمکراسی در سراشیبی دیکتاتوری افتاده است .