سیاست آمریکا درباره گروه حقانی؛ بمباران برای بازگشت به میز مذاکر

الجزیره: «تنها یک ماه پس از آنکه آمریکاییها، سرویس امنیتی پاکستان را متهم به حمایت از شبکه حقانی کردند حالا دست به دامن آنها شدهاند تا با واسطه قراردادنشان بتواند روند مذاکره با طالبان را پیش برند.»
شبکه الجزیره 31 اکتبر (9 آبان) در خبری اعلام کرد: «تنها یک ماه پس از آنکه آمریکاییها، سرویس امنیتی پاکستان را متهم به حمایت از شبکه حقانی کردند حالا دست به دامن آنها شدهاند تا با واسطه قراردادنشان بتواند روند مذاکره با طالبان را پیش برند.»
بنابر این گزارش، روزنامه "نیویورکتایمز" در تحلیلی نوشت: «پیشتر "هیلاری کلینتون" وزیر امور خارجه آمریکا رویکرد این کشور را نسبت به شبکه حقانی و طالبان «جنگیدن، مذاکره کردن، ساختن» خوانده بود. این ترکیبی است که به حملات مداوم هوایی و زمینی آمریکا علیه شبکه حقانی و طالبان و اصرار بر اینکه سرویس اطلاعات پاکستان این تروریستها را بر سر میز مذاکرات بنشاند، اشاره دارد. اما برخی عناصر سرویس اطلاعات پاکستان منافع چندانی را در پیشبرد این مذاکرات نمیبینند، چرا که این شورشیان را شاید بهترین گزینه برای حفظ نفوذ در افغانستان، در شرایطی میدانند که آمریکا از تعداد نیروهای خود در این کشور میکاهد.»
مقامات اطلاعات آمریکا روز یکشنبه تحقیقات خود درباره نقش شبکه حقانی در انفجاری که روز شنبه در کابل رخ داد، را گسترش دادند. چندین تن از مقامات فعلی و سابق آمریکایی معتقدند ایالات متحده در حال اجرای رویکرد «بمباران برای بازگشت به میز مذاکرات» است که پیش از این نیز از آن بهره جسته بود. در دهه 90 میلادی این رویکرد، رهبران صرب را ترغیب به انجام مذاکرات صلح در "اوهایو" کرد اما درباره طالبان افغانستان تاکنون نتیجهای در پی نداشته است. طی ماههای پس از کشته شدن "اسامه بنلادن" در خاک پاکستان، مذاکرات بطور کامل متوقف شد و دولت آمریکا سرویس اطلاعات پاکستان را متهم به پناه دادن به "بنلادن" کرده بود.
سفر "کلینتون" با هدف بازسازی روابط و تصریح دوباره یک پیام بود. دیگر هدف "کلینتون" از این سفر کسب اطمینان از کمک پاکستان برای برگزاری هرگونه مذاکرات بوده است. به گفته یکی از مقامات ارشد دولت آمریکا، پاکستانیها از اینکه میتوانند در روند آشتی نقشی داشته باشند، رضایت دارند.
این امر به معنای از سرگیری مذاکرات با شبکه حقانی است که اواخر ماه آگوست آغاز شده بود. جلسه نخست بطور محرمانه در امارات و میان دیپلمات آمریکایی و "ابراهیم حقانی" برادر رئیس این شبکه صورت گرفت و سرویس اطلاعات پاکستان میانجی برگزاری این مذاکرات بود. به گفته مقامات پاکستانی و آمریکایی نتیجه چندانی از این جلسه که تنها دو هفته پیش از حمله به سفارت آمریکا در کابل انجام شد، به دست نیامد.
بنابر این گزارش، روزنامه "نیویورکتایمز" در تحلیلی نوشت: «پیشتر "هیلاری کلینتون" وزیر امور خارجه آمریکا رویکرد این کشور را نسبت به شبکه حقانی و طالبان «جنگیدن، مذاکره کردن، ساختن» خوانده بود. این ترکیبی است که به حملات مداوم هوایی و زمینی آمریکا علیه شبکه حقانی و طالبان و اصرار بر اینکه سرویس اطلاعات پاکستان این تروریستها را بر سر میز مذاکرات بنشاند، اشاره دارد. اما برخی عناصر سرویس اطلاعات پاکستان منافع چندانی را در پیشبرد این مذاکرات نمیبینند، چرا که این شورشیان را شاید بهترین گزینه برای حفظ نفوذ در افغانستان، در شرایطی میدانند که آمریکا از تعداد نیروهای خود در این کشور میکاهد.»
مقامات اطلاعات آمریکا روز یکشنبه تحقیقات خود درباره نقش شبکه حقانی در انفجاری که روز شنبه در کابل رخ داد، را گسترش دادند. چندین تن از مقامات فعلی و سابق آمریکایی معتقدند ایالات متحده در حال اجرای رویکرد «بمباران برای بازگشت به میز مذاکرات» است که پیش از این نیز از آن بهره جسته بود. در دهه 90 میلادی این رویکرد، رهبران صرب را ترغیب به انجام مذاکرات صلح در "اوهایو" کرد اما درباره طالبان افغانستان تاکنون نتیجهای در پی نداشته است. طی ماههای پس از کشته شدن "اسامه بنلادن" در خاک پاکستان، مذاکرات بطور کامل متوقف شد و دولت آمریکا سرویس اطلاعات پاکستان را متهم به پناه دادن به "بنلادن" کرده بود.
سفر "کلینتون" با هدف بازسازی روابط و تصریح دوباره یک پیام بود. دیگر هدف "کلینتون" از این سفر کسب اطمینان از کمک پاکستان برای برگزاری هرگونه مذاکرات بوده است. به گفته یکی از مقامات ارشد دولت آمریکا، پاکستانیها از اینکه میتوانند در روند آشتی نقشی داشته باشند، رضایت دارند.
این امر به معنای از سرگیری مذاکرات با شبکه حقانی است که اواخر ماه آگوست آغاز شده بود. جلسه نخست بطور محرمانه در امارات و میان دیپلمات آمریکایی و "ابراهیم حقانی" برادر رئیس این شبکه صورت گرفت و سرویس اطلاعات پاکستان میانجی برگزاری این مذاکرات بود. به گفته مقامات پاکستانی و آمریکایی نتیجه چندانی از این جلسه که تنها دو هفته پیش از حمله به سفارت آمریکا در کابل انجام شد، به دست نیامد.